Tussenruimte

Door Janneke van der Putten

Zondagmorgen 29 april 2007, nog in de nacht, staan wij op een stil en vreemd rustig gebied: de visa ruimte, een tussenruimte. De balies ervan zijn geel, de informatiebordjes, aan het plafond hangend, zijn groen en de marmeren vloer is beige gemengd met oranje.

Dit is de eerste ruimte die we in het land der Zoroasters betreden. Het is een aangename eerste kennismaking. De maan ziet er hetzelfde uit als in Nederland en schijnt in de koele nacht hoog boven het vliegveld. Wanneer je een stap uit het vliegtuig zet, ruik je de olielucht, gemengd met de zeelucht van de Kaspische zee. Deze geurt toch niet zoals de lucht in Zandvoort, maar ik herken er een zeelucht in. Ik kan me voorstellen dat dit een echt moederland is, waar de geur je bij wederzien helemaal bedwelmd.